Του Ονασαγόρα
Με νέες ριπές κατά του ΥΠΕΞ Νίκου Χριστοδουλίδη επανήλθε το ΑΚΕΛ, την ώρα μάλιστα που αυτός προσπαθούσε να πιέσει την ΕΕ για λήψη αποφάσεων κατά της νέας τουρκικής εισβολής στην κυπριακή ΑΟΖ. Και με μία ρητορική η οποία προκάλεσε την αντίδραση του ΥΠΕΞ που αναφέρθηκε σε οργανωμένη προσπάθεια εναντίον του.
Το θέμα πήρε μάλιστα διαστάσεις όταν στη συζήτηση μπήκε και ο Φούλης επικρίνοντας το ΑΚΕΛ ότι νομίζει πως διαθέτει το αλάθητο του Πάπα.
Κάποιος που παρακολουθεί την κριτική του ΑΚΕΛ τους τελευταίους μήνες θα δυσκολευτεί να διαψεύσει τον ΥΠΕΞ. Η επίθεση κατά του Χριστοδουλίδη και στοχευμένη και προσωποποιημένη είναι, από το επάρατο για το ΑΚΕΛ νομοσχέδιο Μενέντεζ-Ρούμπιο μέχρι την πρόσδεση της Κύπρου στο άρμα των ΗΠΑ και την «επιθετική» αντίδραση της κυβέρνησης στις τουρκικές προκλήσεις για τα οποία υπεύθυνο θεωρεί τον ΥΠΕΞ.
Ακόμα και ΑΚΕΛικά στελέχη έχουν ξαφνιαστεί με τη σφοδρότητα της επίθεσης από την ηγετική ομάδα του κόμματός τους κατά του Χριστοδουλίδη. Όπως μου έλεγε χθες η κυρία Γιαννούλλα, η οποία ως γνωστόν ακούει όλα όσα ψιθυρίζονται στους διαδρόμους του ΑΚΕΛ και ακόμη περισσότερα «υπήρξαν εσωκομματικά αντιδράσεις για τα επιχειρήματα που χρησιμοποιήθηκαν και για το γεγονός ότι για την εισβολή της Τουρκίας στην ΑΟΖ κατηγορείται ο Χριστοδουλίδης και όχι η ίδια η Τουρκία».
Όπως μου ανέφερε από ένα τουλάχιστον στέλεχος τέθηκε με τόλμη η «σπασμωδική» αντίδραση του κόμματος που φανερώνει «στοχοποίηση του Χριστοδουλίδη παρά έγνοια για εκδίωξη της Τουρκίας από την ΑΟΖ, αφού δεν υποβάλλονται προτάσεις και θέσεις προς αυτή την κατεύθυνση».
-Αληθεύει πως το ίδιο στέλεχος διετύπωσε το ερώτημα κατά πόσο η στόχευση Χριστοδουλίδη, που έχει ορίζοντα τις Προεδρικές του 2023 μπορεί να «κάψει» το κόμμα το οποίο δίνει δικαιώματα να το πιστώνουν με μικροπολιτικά κριτήρια, κακεντρέχεια, έλλειψη προτάσεων και συνταύτιση με τις τουρκικές θέσεις;
Η κυρία Γιαννούλλα με ενημέρωσε ακόμα πως παρασκηνιακά γίνεται λόγος και για το «άχτι» του Άντρου κατά του Χριστοδουλίδη και του Νίκαρου με την επισήμανση πως εάν συνεχιστεί η συγκεκριμένη ρητορική «το κόμμα δεν πρόκειται να κερδίσει τίποτε, αντιθέτως έχει πολλά να χάσει...»
Και ενώ τα πυρά μεταξύ ΑΚΕΛ και κυβέρνησης πυκνώνουν, η Τουρκία προχωρεί ακάθεκτη στους στόχους της εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Και αυτό παρά το μπαράζ αντιδράσεων από την ΕΕ και τις ΗΠΑ...
Όπως μαθαίνω ακόμα και στο κυβερνητικό στρατόπεδο γίνεται πια σοβαρά λόγος για την ανάγκη ο Νίκαρος να απευθυνθεί επίσημα και δυναμικά στα Ηνωμένα Έθνη. Κάτι που ήδη μελετάται και αναμένονται αποφάσεις μόλις επιστρέψει από το Ισραήλ.
Στη γείτονα ο Νίκαρος δεν έγινε μόνο επίτιμος διδάκτορας πανεπιστημίου, έγινε και... μοντέλο. «Πόζαρε» μάλιστα για τον φακό του Μακρόν μαζί με τον πρόεδρο του Ισραήλ Ρεουβέν Ρόβλιν!
Μάλιστα η φωτογραφία που τράβηξε ο Γάλλος Πρόεδρος αναρτήθηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μετά πολλών επαίνων και φιλοφρονήσεων.
Ο Ισραηλινός πρόεδρος περιέγραψε το ζωηρό στιγμιότυπο με ανάρτησή του στο Τwiter γράφοντας ότι «ο φίλος μου Εμμανουέλ Μακρόν αποχωρούσε από τη συνάντησή μας όταν ο φίλος μου ο Νίκος Αναστασιάδης έφτανε. Βλέποντας πόσο έντονη ήταν η διπλωματική μας δραστηριότητα, έβαλε ένα χεράκι αποκαλύπτοντας άλλα ένα από τα πολλά ταλέντα του ως φωτογράφος αυτή τη φορά».
Αλλά και ο Νίκαρος δεν πήγε πίσω. Έγραψε: «Σε ευχαριστώ αγαπημένε φίλε μου Εμμανουέλ Μακρόν για τη φωτογραφία. Αποδείχθηκες ταλαντούχος. Πάντα χαρά μου να συναντώ στενούς φίλους».
Όπως ωστόσο σχολίασε πολιτικός συντάκτης που διάβασε τις αναρτήσεις: «εκείνον που έπρεπε πρώτα και κύρια να ευχαριστήσουν όλοι είναι τον φωτογράφο που φωτογράφισε το σκηνικό με τους τρεις. Χωρίς αυτή τη φωτογραφία δεν θα είχε κανένας την ευκαιρία να διαφημίσει τις προεδρικές φιλίες στα σόσιαλ μίντια».
----------------------------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
